ความสงสัยในตัวเองที่ไม่มีใครเทียบได้ (และทำไมมันถึงไม่เลวร้ายเสมอไป)
ทุกครั้งที่ฉันคิดไอเดียฉันจะเริ่มต้นอย่างกระตือรือร้นเขียนมันลงไปอย่างพิถีพิถันและจะได้รับแรงบันดาลใจในการเริ่มต้นโดยไม่ต้องมีคำใบ้แม้แต่น้อยว่ามันอาจเป็นความคิดที่เส็งเคร็ง
ในขณะนั้นฉันคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี ฉันคิดว่ามันเป็นนิยาย ห่าฉันคิดว่ามันจะแหวกแนว ฉันจินตนาการถึงผลลัพธ์สุดท้ายของความคิดนี้แล้ว แต่เมื่อผ่านไปได้ครึ่งทางฉันก็รู้สึกท่วมท้น ฉันหลงทางในรายละเอียดและท้ายที่สุดฉันก็จะทิ้งความคิดทั้งหมดและหาสิ่งอื่นเพื่อคิด คุณสามารถพูดได้ว่าจิตใจของฉันสับสนวุ่นวาย บางครั้งมันก็ไม่หยุดแม้ฉันจะหลับ บางครั้งฉันอาจจะกังวลเพียงแค่มี 'ความคิด' ทั้งหมดนี้และสุดท้ายก็ต้องนอนขดตัวอยู่บนเตียงโดยรู้สึกว่าหมดไปกับความคาดหวังที่ทะเยอทะยานมากเกินไป
จากนั้นความสงสัยในตัวเองก็จะเกิดขึ้น มันจะมาดูดทุกบิตสุดท้ายของการมองโลกในแง่ดีที่ฉันมี สงสัยตัวเองจะเหมือนหลุมดำมวลมหาศาล และมันจะไม่หยุด แรงบันดาลใจระเหยหายไป ฉันจะวิจารณ์“ ไอเดียดีๆ” ของฉันอย่างหนักจนรู้สึกอับอายที่มีพวกเขามาตั้งแต่แรก ชอบ, ใน ฉันคิดว่าหมวก?
ผ่าน giphy
คุณเอาชนะปีศาจภายในที่จับต้องไม่ได้นี้ได้อย่างไร? คุณจะไม่ยอมจำนนต่อเสียงเล็ก ๆ ของตัวเองที่คอยบอกคุณได้อย่างไรว่าสิ่งที่คุณทำนั้นไม่ดีพอ คุณไม่สามารถหนีจากตัวเองได้ และสิ่งที่แย่ที่สุดเกี่ยวกับความสงสัยในตัวเองคือคุณไม่รู้จริงๆว่าจะจบลงเมื่อใด ฉันจำได้ว่ามีพวกเขาเป็นเวลาหลายเดือน (เป็นเดือน!) เพราะฉันไม่ต้องการจัดการกับมัน ความสงสัยในตัวเองจะเกิดขึ้นเมื่อคุณคาดไม่ถึงว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อคุณคิดว่าคุณจะควบคุมทุกอย่างได้
นอกจากนี้ยังมาจากความสมบูรณ์แบบและความกลัวความล้มเหลวของฉัน ฉันกลัวความล้มเหลวเพราะฉันต้องการควบคุม และฉันกำลังรีบเข้าไปในบางสิ่งที่ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ควรทำทีละขั้นตอน อ่าสงสัยตัวเอง…เพื่อนของเราเพื่อนที่ซื่อสัตย์ที่จะอยู่ที่นั่นเพื่อคุณในตอนที่คุณอยู่ในช่วงเวลาที่ร้อนแรง
แต่ฉันอยากจะเริ่มต้นที่ไหนสักแห่ง ดังนั้นฉันจึงเริ่มเขียนอีกครั้งทั้งๆที่ตัวเองยังสงสัย ฉันเชื่อตัวเองว่าทุกอย่างมีอยู่ด้วยเหตุผลแม้ว่าฉันจะต้องใช้เวลาหลายเดือนหรือหลายปีในการจัดการก็ตาม มันไม่ได้รู้สึกสบายใจเหมือนตอนที่ฉันจดจ่อและเชื่อมั่นในตัวเอง แต่ช่วงเวลาเหล่านี้คือ สำคัญ ถึงฉัน. ด้วยความสงสัยในตัวเองฉันจึงตระหนักได้ว่าความรู้สึกที่แท้จริงที่สุดของฉันก็จะระเบิดออกมาเหมือนกับน้ำร้อนจากน้ำพุร้อน ความสงสัยในตัวเองที่ไม่มีใครเทียบได้ที่ฉัน - ที่เรา - เคยต่อสู้มาหลายครั้ง ทำ มีส่วนร่วมในกระบวนการสร้างสรรค์ของเรา
ด้วยความสงสัยในตัวเองการรับรู้ว่าเรามีข้อบกพร่องจะทำให้เรากลับมาที่พื้น ฉันหมายถึงเมื่อคุณตั้งศีรษะของคุณขึ้นไปในเมฆใครจะพาคุณกลับไปสู่ความเป็นจริงนอกจากตัวคุณเอง? นอกจากนี้ยังมีความสำคัญเนื่องจากเป็นการเตือนว่าทุกอย่างต้องใช้เวลา ที่คุณต้องอดทนจึงจะประสบความสำเร็จ คุณไม่ควรเร่งรีบที่จะไปยังสถานที่ที่คุณใฝ่ฝันว่าจะไปอยู่
ท้ายที่สุดฉันได้ตระหนักว่าการสงสัยในตัวเองไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเสมอไป ใช่,มีความพ่ายแพ้และบางช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกเหมือนไม่ได้ไปไหน มันเกิดขึ้นหลายครั้งในชีวิตของฉัน แต่ฉันไม่เคยหยุดทำจริง ๆ - อย่างน้อยก็ไม่สมบูรณ์
และมันน่าตลกที่ยิ่งคุณพยายามแก้ไขปัญหามากเท่าไหร่ก็ยิ่งยากที่จะออกจากปัญหานั้น และยิ่งคุณคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่คุณก็จะยิ่งใช้เวลาในการทำจริงน้อยลงเท่านั้น
หลังจากสำนึกในช่วงเวลานั้นในที่สุดฉันก็ตัดสินใจยอมรับความสงสัยในตัวเองอย่างที่เป็นอยู่ ฉันยังตระหนักด้วยว่า“ ความสงสัยในตัวเองที่ไม่มีใครเทียบได้” นี้จะพ่ายแพ้ก็ต่อเมื่อฉันทำสิ่งที่ทำให้ฉันสงสัยมากขึ้นในตอนแรก เช่นเดียวกับทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ความสงสัยในตัวเองนี้จะกลับมา แต่มันอยู่ที่นั่นชั่วคราว และมันก็มีเหตุผล
ผ่าน giphy
และขอบอกตามตรงว่าที่นี่ ... คนเดียวที่หยุดได้อย่างแท้จริงคือตัวคุณเอง - ความสงสัยในตัวเอง เพราะเมื่อคุณต้องการอะไรจริงๆแม้แต่ความสงสัยในตัวเองก็ไม่สามารถเอาชนะคุณได้
ภาพโดย Adam Birkett บน Unsplash