มะเร็งโพสต์!

วันนี้เป็นเวลาสองปีแล้วที่โรคมะเร็งของฉันพ่ายแพ้ พ่ายแพ้เหมือนกับการหลงผิดครั้งสุดท้ายที่เหลือเพียงโลกเดียว วันนี้รู้สึกแตกต่างไปจากความคิดที่ฉันตื่นขึ้นมา07.30 นเพื่อตรวจสอบอีเมลของฉัน อีเมลฉบับหนึ่งกล่าวว่า Mount Sinai และฉันรีบเปิดมันอย่างรวดเร็วราวกับว่าฉันคาดหวังว่าจะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายที่สุด ฉันลงชื่อเข้าใช้การแชร์รูปภาพและแสดงการสแกน MRI ของฉันลงวันที่ 4/3/59 (ทั้งกระดูกสันหลังและศีรษะ) และคิดว่ามีการโพสต์ตั้งแต่สุดสัปดาห์นี้โดยไม่ทราบว่าเป็นวันหยุดหนึ่งปี

ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วในเวลาเที่ยงวัน11.00 น- ฉันต้องการอ่านการสแกนของฉันซ้ำและจากนั้นก็ตระหนักว่าสิ่งที่ฉันได้อ่านก่อนหน้านี้คือหนึ่งปี สองสามชั่วโมงระหว่างนั้นฉันรู้สึกดีมาก ฉันรู้สึกไม่สบายใจเหมือนได้เป็นมะเร็งอีกครั้งจนกระทั่งไม่รู้ว่าฉันอ่านผลผิดพลาดซึ่งทำให้ฉันผิดหวังในทันใด ฉันถอดตัวเองออกจากชั้นเรียนและรีบโทรไปที่ศูนย์ถ่ายภาพรังสีเพื่อดูว่าผลลัพธ์ของฉันอยู่ที่ไหน สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจนกว่าฉันจะตื่นตระหนก เรามักจะกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ เมื่อคืนก่อนฉันนอนหลับสบายเพราะฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ของวันนี้ได้แล้วทำไมฉันถึงตกใจเมื่อผลลัพธ์ที่อ่านผิด

ฉันจะไม่นั่งบ่นอยู่ตรงนี้อีกต่อไปหรือให้ความสำคัญกับสิ่งที่เรากำหนดไว้แล้วในชีวิต หากฉันทำ MRI ในคืนก่อนและในวันถัดไปผลลัพธ์ของฉันไม่พร้อมหรือมีข้อผิดพลาดในการรับภาพให้เดาว่าภาพเหล่านั้นยังคงเป็นภาพเหล่านั้นไม่ว่าคุณจะกังวลมากแค่ไหนหรือคุณจะได้รับเร็วแค่ไหน . ตอนนี้ผลลัพธ์ของภาพสามารถแสดงให้เห็นว่าคุณถ่ายภาพอย่างไรและถ้ามันไม่ดีคุณก็เริ่มมองหาแหล่งข้อมูลที่ดีเพื่อทำให้มันกลับมาดีอีกครั้ง หากไม่มีข่าวร้ายคุณก็ใช้ชีวิตเพื่อสิ่งที่เป็นอยู่ เราทุกคนมีวันหมดอายุของเราสิ่งเดียวคือเราไม่สามารถบอกได้ว่าเราจะหมดอายุเมื่อใด ทำไมต้องเร่งรีบทุกอย่างเมื่อไม่มีเหตุผลที่จะต้องเร่งรีบ

ภาวะปกติใหม่ของฉันคือการปลอดมะเร็งอีกครั้งในที่สุดฉันก็เริ่มเรียนรู้วิธียอมรับสิ่งนั้นในฐานะคน ๆ หนึ่ง ฉันเคยกังวลเสมอเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันควบคุมไม่ได้และสิ่งที่ฉันควบคุมได้ ฉันเคยสูบบุหรี่ก่อนที่หมอจะยอมให้ฉันกินอาหารจากโลกภายนอก - และเอาแต่โกหกตัวเองว่าฉันสูบบุหรี่อย่างเดียวและมันจะไม่ทำร้ายฉัน จนกระทั่งฉันได้รับโทรศัพท์จากคนที่ฉันจะไม่เปิดเผยตัวตน เขาเล่าเรื่องราวของเขาเกี่ยวกับโรคมะเร็งให้ฉันฟังดังนั้นฉันจึงเริ่มถามคำถามทั้งหมดที่ใคร ๆ จะถามผู้ป่วยมะเร็งคนอื่น เขาบอกฉันในทางตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง - สิ่งที่ฉันรู้สึกอยู่พักหนึ่ง เขาทำให้ฉันรู้สึกเหมือนโกหกตัวเองว่าเขาเป็นมะเร็งที่จะไม่ต้องเผชิญกับปัญหาของเขากับครอบครัวของเขา ฉันเริ่มเห็นว่านั่นคือสิ่งที่ฉันกำลังทำอยู่ฉันสูบบุหรี่เป็นเรื่องโง่เขลากับชีวิต แต่ยังสั่งสอนความสมบูรณ์แบบให้กับทุกคนรอบตัวฉัน ในเดือนมกราคมนี้ฉันสัญญากับตัวเองและคู่หมั้นของฉันว่าฉันจะเลิกสูบบุหรี่เพราะการสแกนของฉันกลับมาสะอาด แต่หลังจากที่ฉันสูบบุหรี่ครั้งสุดท้ายที่นิวพอร์ตเพื่อเฉลิมฉลองการสแกนที่สะอาด ในความเป็นจริงส่วนหนึ่งของฉันต้องการที่จะป่วย คนที่รักฉันมองว่าฉันเป็นของปลอม แต่โลกภายนอกก็เข้าใจฉัน คุณสามารถนำเงินของขยะมากำจัดกลิ่นได้ แต่คุณไม่สามารถลบความจริงที่ว่าครั้งหนึ่งเงินนั้นเคยอยู่ในขยะแบบฉัน ผู้คนมองว่าฉันเป็นคนขี้อายคนนั้น แต่ตอนนี้ฉันพยายามทำตัวดีและสำหรับพวกเขามันเป็นการกระทำ ภายนอกฉันเป็นปาฏิหาริย์ขอพรจากพระเจ้า

ฉันยังพบกัญชาในระหว่างการต่อสู้กับโรคมะเร็งนั่นทำให้ฉันต้องเผชิญกับความท้าทายอีกมากมายพร้อมกับโรคมะเร็ง ตอนแรกฉันต้องเผชิญกับการต่อสู้ด้านยาเสพติดที่ซึ่งฉันต้องสูญเสียสมาชิกในครอบครัวไปเพื่อที่จะตระหนักว่ามันเป็นปัญหา ขอบคุณพระเจ้าที่ฉันไม่เคยขโมยไปเพื่อรับพวกเขาฉันถูกกำหนดให้ แต่กำลังโกหกแพทย์เกี่ยวกับความเจ็บปวดของฉันเพื่อให้ได้รับมากขึ้น เมื่อฉันยอมแพ้ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ฉันต้องเริ่มมีชีวิตใหม่อีกครั้งดังนั้นฉันจึงเริ่มมองหาเงินอย่างรวดเร็วเพื่อกลับเวลาที่เสียไป แต่เรื่องจริงคือฉันกำลังสร้างช่องโหว่ที่ใหญ่ขึ้นให้กับตัวเอง เมื่อฉันเลิกยาฉันเริ่มเล่นการพนันด้วยเงินของตัวเองซึ่งหมุนไปอย่างรวดเร็วหลังจากคืนหนึ่งฉันได้รับรางวัลสามพันดอลลาร์ในคาสิโนซึ่งจองทริปให้ฉัน ฉันหลงทางในเงิน - เงินด่วน & ฉันเลิกสนใจว่าจะได้มาอย่างไร ฉันเริ่มขโมยเพื่อเอาเงินจากพ่อของฉัน คนที่ฉันมองหามาทั้งชีวิตคนที่เป็นผู้นำ…ที่ไม่เคยทำตามแม้ว่าทางเลือกของเขาในชีวิตจะทำให้เขามีทางเดินตามเท่านั้น เมื่อเดือนที่แล้วฉันบอกความจริงกับพ่อของฉันด้วยอารมณ์ที่มาก ประเด็นทั้งหมดนี้คือการยอมรับตัวเองเลิกบ่นและทำได้ดีกว่า

ฉันไม่อยากเป็นฉันคนเดิมอีกต่อไปฉันชอบคนใหม่ที่ดีกว่านี้มาก ถ้าใหม่นี้ฉันสามารถบอกอะไรใครได้มันก็คงเป็นตัวของตัวเองตั้งแต่ตอนนี้เพราะคุณสามารถเปิดใจกับโลกที่ปิดสนิทและยังปล่อยให้คนอื่นหัวเราะเยาะคุณที่แตกต่างออกไป เพราะคุณหัวเราะว่าพวกเขาเหมือนกัน การเป็นเหมือนเดิมไม่ใช่เรื่องดี - เราจะเรียนรู้ไม่ได้และต้องกลายเป็นนักโทษในสมองของเราเอง จากนั้นสมองจะควบคุมจิตใจของคุณให้ทำตามเท่านั้น ผู้นำและถ้าไม่มีใครทำตามนั่นก็ไม่ใช่ปัญหาของผู้นำเพราะเขาควรจะนำผู้ตามไปสู่เป้าหมายไม่ใช่แบกรับ ขอให้อัลลอฮ์พระพุทธเจ้าหรือสิ่งใดก็ตามที่คุณศรัทธาขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่ดี